.....ترنم و مهدکودک!!!!

خب مهد هم خوبی داشت هم بدی....ترنم خیلی به من وابسته بود...دوست داشتم کمی از این وابستگیش کم بشه و از این تنهایی در بیاد..همبازی داشته باشه...اما کلا زیاد با مهد وافق نبوده و نیستم...هنوز هم عذاب وجدان دارم که فرستادمش مهد...با اینکه روزی 3 ساعت میفرستادمش و اکثر روزها خودم اطراف مهد بودم تا برم دنبالش ولی هنوز عذاب وجدان دارم...فکر میکردم ترنم بره مهد یکمی به کارهام میرسم...اما شب از هول اینکه فردا می خواد بره مهد خواب نداشتم...صبح هم یک ساعت تلاش میکردم بیدارش کنم و اماده اش کنم که بره و بعد اگه توی خونه میموندم مثل دیوونه ها راه میرفتم و کلافه بودم تا ساعت 11 بشه و بیاد خونه....کلا روزهایی که ترنم مهد نمیرفت خیلی بیشتر به کارهام میرسیدم و شادتر بودیم...با اینکه از مربی و مهدش خیلی خیلی راضی بودم..اما ترنم نه تمایل داشت تغذیه بخوره نه ناهار...فقط میگفت میرم خونه با مامانم میخورم...اما خب بودن در کنار بچه ها براش جالب بود...چیزهای زیادی یاد گرفت...صبحگاه را خیلی دوست داشت...