حرف دل!!!!!!

ترنم دلنشینم :

برای نوشتن از تو و برای تو، تمام دست و دلم را به کار می گیرم تا باورکنی به شوق ِ  تو اینچنین شاعرانه شده ام!

به تو سلام می گویم و به افق پیش رویمان درود می فرستم!

با تو از محبت می سرایم و خلوص عشق مادرانه ام را معنا می کنم! روزهای با تو بودنمان خوب است، خوبتر از بهترین سرنوشتی که می شود رقم زد! روزهای با تو بودن از مهتاب و ستاره ها قشنگ تر است و این را تمام این کلمات و حتی مدادی که برای نوشتن نام تو در تحرک است میدانند...

لبخند بزن خوبترینم! تو با تمام گلبرگها و عطرهای جهان دوست باش و خالصانه لبخند بزن تا نیلوفری به جمعیت جهان اضافه شود! تا همه ی بشریت دوست داشته باشند مسافر قلب ِ پاک ِ تو شوند. از تو آیینه تر سراغ ندارم! ذات ِ تو پاکی است و تو تمام دنیای منی!

کودک ِ شیرین و بازیگوش من :

دریغا که حکایت دنیا و مردمانش ، حکایت درّه ای ست که عمری است در کنار کوهستان است ولی با قله اش بیگانه ! چه تلخ و ناگوار است که کسی نداند از آسمان و زمین چه می خواهد و مدام نا آرام باشد! چه آزاردهنده است که مردمان ِ روزگار، مهرشان نیز بوی ریا می دهد...

تمام ِ شعرهای از بَر شده ی وجودم برای تو همین یک کلام است : خورشیدی درخشنده و بی دریغ باش، و همچون ترانه ای زیبا بر لب، ماندگار!" تا همه کس تو را برای شیدایی و شوریدگی قلب خودت طلب کنند ...نه برای محیط یا کسانی که در کنارشان قرار گرفته ای! اینگونه خوب باش که تو را برای وجود آرام بخش  ات بخواهند...

چشمی برای نگاه عاشقانه به زندگی، یعنی سرازیری تمام احترام دنیا به خود تو! نه اطرافیانت!

نازنین ترنمم: تو که در کنارمان هستی با نفس هایت یخ روزهای زندگی باز می شود... شور گرمای وجودت ، همگان را به این وامی دارد که همچون تو مهربانانه بشکفند! و شهد ِ وجودت را به روزمرگی زندگی خودشان نیز تزریق کنند... تو که اینچنین باشی ، خط درشت ِ شیرین ترین خاطرات جهان می شوی و اطرافیانت صمیمانگی وجودت را برای زندگی شان تعبیر می کنند و می خواهند مثل تو باشند و من به این موهبت الهی می بالم!

به بودن در کنار تو و پدر مهربانت می بالم و با حضور شما رودهای بهشت در رگ های جانم می جوشد.

آنقدر از داشتنت ذوق زده و مغرور شده ام که همیشه سایه ی نگرانی از غرور ِ داشتن تو و خوبی هایت  را بر سرم دارم... بس که بهترین ِ بهترین هایی دخترکم!

در تمام لحظات زندگی ام خواهان آنم که همیشه آینه باشی ...صاف و بی ریا! که بگذاری همگان روحشان را در تو بیابند نه اینکه همچون کسانی که دیر به دنبال خودشان می گردند صدای قلبت را هم گم کنی... که مثل آنهایی نباشی که حرف های تلخشان روح دیگران را می آزارد.

تو شاخه گل سرخ زندگی عاشقانه ی من و پدر خوبت هستی... دلمان می خواهد آنقدر فصل های زندگی ادامه داشته باشد تا بتوانیم  تو را همچون درختی مقتدر تربیت کنیم. که بتوانیم هم قدم با تو و مدادرنگی هایت دست به آفرینشی دیگر بزنیم برای آینده ی درخشانت!

رنگ آبی را از میان مدادرنگی هایت برگزینیم که همچون دریاها و هزاران رودخانه، پاک و باصلابت باشی...صلابتی که خودت آن را ساخته باشی و زندگی را با تمام خوشی و ناخوشی هایش برای خودت و آنچنان که می خواهی بسازی ...نه برای دیگران و یا به خاطر حرف دیگران!

این روزها ایمان را تنها در وجود و چشمان تو می خوانم! چرا که ایمان یعنی آرامش ِ واقعی ِ برخاسته از ذات ِ پاک! از خدا می خواهم که همیشه مؤمنانه به رویارویی زندگی برخیزی و نام و یاد خدای منان در تمام لحظاتت جاری باشد!

گاه گداری که از سختی ها و تلخی های زندگی عبور می کنم و نومید می شوم، سعی می کنم به خودم بقبولانم که همه چیز با عشق و خلوص و علاقه که باشد یا اول است یا اولین!

حضور من و تو در این وبلاگ و داشتن همراهانی در کنارمان به من این امید را می دهد که قوی باشم و بهترین آرزوها را در خود بپرورم ...نیت حضور من در این کلبه ی روشن ، سرودن وجود تو و وصف خوشبویی روزهای با تو بودن است....

قوی باشیم و با لحظات سرد و گرم و سخت و نرم همسفر شویم تا بیاموزیم که اگر دریا موج نداشت ، دنیا لطفی نداشت ! سنگ صبور من آرام بخشی ِ توست و به خاطر وجود تو ، ناآرامی ها را به آرامش مبدل می کنم و تمام تاریکی ها را به روشنی تبدیل...